Neguko urte latzen erdiminak

printz larriz zeuden gauaren irakiduran

eta eguzki berdearen itxaropen zoliak

urratu egin du beldurraren iluna;

txinta itoaren negar izoztua

lehertu egin da egunsentiaren sukarrean

ta garrasi dantzaz mailukatzen du

paisaje mozkortuaren algara.

Piztu egin da lehenaren burdinazko fenix zaharra

orainaren eztanda gorrizko hautsetan,

piztu, betiko geroaren amets zuritan,

piztu, bozkario berdearen argitan.