Etxe ederrak dituzte,

etxe ederrak

nire auzokoek...,

ta zenbat lorategi

ta zuhaitz nabarmen!

Zenbat kotxe,

zenbat ondasun,

zenbat jende!

Zenbat aberats

ditudan hemen,

mutilzahartu zaidan

txabolari parrez...!

Eta mindu

egin naute

aberats harroek,

ta harrotu egin naiz

ni ere

ezinaren ezinez:

«Pobrearen egoera

zuena baino hobe!

Nik ez dut inoren

ta ezeren

beldurrik.

Niri ez didate

Ez.

ostuko ezer.

Ezin niri

lapurretarik

egin.

Hale!»